مقدمه مولف

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ

اَلْحَمْدُ للَّهِ‏ِ الَّذى‏ جَعَلَ الْحَمْدَ مِفْتاحاً لِذِکْرِهِ وَ خَلَقَ الْأَشْیَاءَ نَاطِقَةً بِحَمْدِهِ وَ شُکْرِهِ وَ الصَّلوةُ وَ السَّلامُ عَلى‏ نَبِیِّهِ مُحَمَّدٍ الْمُشتَقِّ اسْمُهُ‏ مِنْ اسْمِهِ الْمَحْمُودِ وَ عَلى‏ الِهِ الطَّاهِرینَ اُولِى الْمَکارِمِ وَ الْجُودِ .

« ترجمه : ستایش خداوندى را سزا است که حمد را کلید ذکر خود قرار داد و تمامى موجودات را گویا به ستایش و سپاسگزارى خود آفرید و درود و سلام بر پیامبرش محمد باد که نامش از نام او که محمود است جدا گشته و هم بر خاندان طاهرینش باد که صاحبان خوبیها و جودند . »

و بعد چنین گوید این فقیر بى ‏بضاعت و متمسّک باحادیث اهلبیت رسالت‏ علیهم السلام عبّاس بن محمد رضا القمّى خَتَمَ اللَّهُ لَهُما بِالْحُسْنى‏ وَ السَّعادَةِ که بعضى از اخوان مؤمنین از این داعى درخواست نمودند که کتاب مفتاح الجنان را که متداول شده بین مردم مطالعه نمایم و آنچه از ادعیه آن کتاب که سند دارد ذکر نمایم و آنچه را که سندش بنظرم نرسیده ذکر ننمایم و اضافه کنم بر آن بعض ادعیه و زیارات معتبره که در آن کتاب ذکر نشده . پس احقر خواهش ایشان را اجابت نموده و این کتاب را به همان ترتیب جمع آورده و نامیدم آنرا به « مفاتیح الجنان » و مرتّب گردانیدم آن را بر سه باب : باب اوّلْ در تعقیب نمازها ودعاهاى ایّام هفته و اعمال شب و روز جمعه و بعض ادعیه مشهوره و مناجات خمس عشرة و غیرها ؛ باب دوّم در اعمال ماههاى سال و فضیلت و اعمال روز نوروز و اعمال ماههاى رومى ؛ باب سیّم در زیارات و آنچه مناسب آن بابست . امید که اخوان مؤمنین بر وفق [ مطابق ] آن عمل نمایند و این گنه‏کار روسیاه را از دعا و زیارات و طلب مغفرت فراموش نفرمایند .